乾县铁佛寺移动版

Kiam  $i a  edzo  estis  vojagonta  al  la  najbara lando kiel sendito, malica ideo subite  venis  en  la  kapon   de  l a  virino.  si  miksis  venenon   en   knelojn   por   mortigi   lin.    si  mensogis  al  li:  "Nun  vi  iros  malproksimen.  Timante, ke mankus al vi manga)o, mi speciale  faris kvincent knelojn por vi mangi. Sed tamen, ne mangu ilin antai ol vi havos nenion alian  por mangi en la alia lando."

La edzo obeis $in, kaj mangis neniom el la kneloj gis li atingis la alian landon. Kiam li tranoktis en arbaro, li sin ka$is  sur arbo por eviti  sovagajn  bestojn,  sed  forgesis  pri  la kneloj, kaj lasis ilin sub la arbo.

Tiu  nokte  hazard e  okazis  pri$tel ado. Kvincent  $telistoj  ankai  venis  en  la  arbaron pri$telinte trezorojn kaj kvincent δevalojn de la rego. Ili δiuj estis kaj malsataj kaj soifaj pro la

kurego.  Vidinte   l a  knelojn   sub  la   arb o,  ili mangis  po  unu,  kaj  pro  tio  ĉiuj  mortis  de venenigo.

La viro ascendis de la arbo ĉe la tagigo  kaj vidis, ke ĉiuj ŝtelistoj kuŝas mortaj sub la  arb o.  Li  do  afekte  vundis  la  kad avrojn  per  tranĉilo kaj sagoj. Poste, li kol ektis la trezorojn, kaj pelis la ĉevalojn al sia celloko. La rego de  la  lando  postkuris  la  ŝtelistojn  kun  multaj  homoj laŭ la pied signoj, kaj renkontis lin sur la  vojo.

La rego demandis lin: "Kiu vi estas? Kaj de  kie  vi  havigis   al  vi   la   ĉevalojn?"   Li respondis:   "Mi   venis   de   alia   lando,   kaj renkontis  la  ŝtelistojn  sur  la  vojo.  Mi  luktis kun ilikaj mortigis ilin ĉiujn. Tiel mi prenis la ĉevalojn, kaj trezorojn por iri al vi. Se vi ne kred as pri tio, bonvolu iri kaj kontroli iliajn vundojn, kaj ankaŭ la luktejon, kie ili mortis."   La rego tuj sendis fidelulojn por pririgardi, kaj trovis tion vera. La rego do admiris lin pri tio. Kiam l a rego revenis al sia lando, lidonaci s al li  per  alta  rango,  mult aj  trezoroj  kaj   larga kampo.

Ti am la malnovaj korteganoj )aluzis lin pri  tio.  Ili  diris  al  la  rego:   "Li  ja   estas aliland ano nefidinda. Kiel vi povis donaci alli tiel altan rangon, mult e pli altan ol tio de la malnovajkorteganoj?"

Informiginte pri tio, la sendito diris: "Kiu estas sufiδe brava por dueli kun mi? Bonvolu iri al la ebena loko por montri nian propran kapablon." ?iujkorteganoj timis, kaj neniu el ili aidacis dueli kun li.

Poste, en la landon venis feroca leono. Gi manga dis homojn sur la vojo alla δefurbo, kaj pro  tio  neniu  aidaci s  iri  pretere.  Ti am  la korteganoj kune interkonsiligis: "La aliland ano diris, ke li estas senkompare brava kaj neniu povas lin venki. Se li povos mortigila leonon por sekurigi la popolanojn, do tio estos vera miraklo." Poste, ili faris proponon al la rego. La rego donacis tranδilon kaj bastonon al la sendito, kaj ordonis lin mortigila leonon.

Akceptinte l a ordonon, la sendito iris alla leono sin kuragiginte. Ki am la leono vidis lin, gi hurlegis  feroce kaj  sin )etis  sage  al  li.  Li ektimis, kaj senprokraste grimpis sur arbon. La

leono   do   levis   la   kapon   al   l a   arbo   kun malfermita faiko. Li estis tiel timigita, ke li perdis la tranĉilon ella mano. Sed la tranĉilo falis guste en la faikon de l a leono, kaj gin mortigis. Li ekzaltigis de tio, kaj tuj revenis al l a rego. La rego do despli ŝatis lin. Ti am, ĉiuj en la lando laidis kaj respektis la senditon. (责任编辑：admin)