乾县铁佛寺移动版

Iam, rego h avi s altan kaj dikan pomarbon, kiu    abunde    don as    fruktojn    dolĉajn    kaj bongustajn.  Foj e  kiam  venis  gasto,  l a  rego demandis lin:  "Tiu  ĉi  arbo don as bongustajn fruktojn.   Ĉu   vi   volas   mangi?"   La   gasto respondis: "Tiu ĉi arbo estas dika kaj alta. Kiel mi  povas  preni  la  fruktojn  eĉ  se  mi  vol as mangi?" La rego do ordonis deh aki la arbon por  preni  la  fruktojn  pli  facile  estonte.  Sed tamen,  la  arbo  ne  plu  donis  fruktojn.  Poste, kiam oni denove provis restarigi la arbon, gi jam sekigis kaj neniam revivigis plue.

34. MALLONGIGI LA VOJON

Iam  antaie,  iu  vilago  distancis  al  la  ĉefurbo je kvin joŝanoj*. En la vilago trovigis  dolĉa  fonto.  La  rego   ordonis  la  vilaganojn  portidolĉan akvon ĉiutage alli. Lacigit e de tio, ĉiuj vilaganoj volis fugi aliloken por sin teni  malproksima de la vilago. Ti am la vilagestro  diris alili: "Ne foriru. Mi petu l a regon ŝangi  la   distancon   de   kvin   joŝanoj   al   tri   por  mallongigi  la  vojon kaj  senlacigi  vin  ĉiujn."  Poste, li iris alla rego por petila favoron. La  reg o konsentis, kaj vere ŝangis la kvin joŝanojn  al tri. Informiginte pri tio, la vilaganoj goj egis.  Iu  alia  diri s  al  ili:  "La  vojo  longas  ankorai  kvin joŝanojn, kaj neniom malplilongigis." Sed  neniu  el  la  vilaganoj  volis  forfugi  plue  pro  kredo alla rego, mal grai l a vero.

*josanoj: hinda longunuo, dudek, dudek

kvin ai tridek kilometroj, lai diversaj onidiroj.

35. LA HAZARDAJ TREZOROJ

Iam estis malriĉulo, kiu vivis en granda mizero. Li ŝuldis tre mult e al aliaj, kaj havis neniom por redonila ŝuldon. Li do povis fari nenion  alian  ol  fugi  malproksimen.  Kiam  li venis  en  d ezerton,  li  hazarde trovis  skatolon plenan  de  trezoroj.   Sub  gia  kovrilo  ku ŝis spegulo sur l a valoraĵoj. Vidinte l a skatolon, li goj egis,  kaj  tuj  malfermi s  la  kovrilon.   Sed kiam  li  vidis  homfiguron  en  l a   spegulo,  li ektimis.  Alpremante  l a  manojn  surbruste,  li diris humile: "Mi opiniis, ke gi estas malplena skatolo. Mi tute ne  atendis, ke vi  estas  ene. Indulgu min pro tio."

36. RESTIGI LA FEON

Iam antaŭe iu sin kulturis en la montaro, kaj fine fariĝis feo kun kvin magi aj povoj. Per la magi e travideblaj okuloj li povis vidi ĉiajn trezorojn  kaj  valoraĵojn  ka ŝitajn  sub  la  tero. Kiam l a reĝo informiĝis pri tio, li ĝoj egis, kaj demandis al siaj subul oj: "Kion mi faru, ke li ĉiam restadu en nia regno anstataŭ iri al alia loko?  Tio  povus  h avigi  al  mi  pli  mult e  da trezoroj."

Malsaĝa subulo tuj iris alla feo, elprenis liajn  okul ojn  kaj  portis   ilin  al  la  reĝo.   Li raportis: "Mi jam elprenis liajn okul ojn, do li neniel  povos  iri  al  aliaj  lokoj,  sed  porĉiam restos en nia regno." La reĝo riproĉis lin: "Mi vol as restigi la feon en nia regno nur pro tio, ke li povas vidi ĉiajn trezorojn sub la tero. Nun vi jam  difektis  lian  vidpovon,  do  per  kio  li estos ankoraŭ utila al mi?"

37. MORTIGI LA RESTAJN BOVOJN (责任编辑：admin)