乾县铁佛寺移动版

32. Alia karaktero de la budha lerta metodo de instruado estis lia kapablo doni novan aŭ praktikan signifon al malnovaj ideoj kaj praktikoj, kaj reinterpreti aferojn por fari ilin koncernaj. Kiam iu demandis lin, kio estas la plej potenca beno, anstataŭ mencii diversajn sorĉvortojn aŭ mantrojn kiel oni atendis, la Budho diris, ke konduti kun honesteco, bonkoro kaj integreco estas beno,. Kiam oni kulpigis lin instrui neniigon, li agnoskis, ke li tion instruas, sed tiam li kvalifikis sian jesan respondon per ekspliko, ke li instruas neniigon de avido, kolero kaj iluzio. La Budho uzis terminojn kiel bramanon kaj parion ne en la maneiro de la subtenantoj de kasta sistemo, sed por indiki posedon de virto kaj mankon de virto ĉe iu homo.

33. En iuj religioj, estas necese kredi por saviĝi, dum en budhismo, oni povas atingi nirvanon nur per kompreno. Do tiuj, kiuj venis por aŭdi la Budhon instrui kaj kiuj fariĝis liaj disĉiploj, emis esti pli bone edukitaj laikaj viroj kaj virinoj, kaj kleruloj en tiu tempo. La Budho diris, “La darmo devas esti komprenita de la saĝaj homoj per si mem.” Sed tio ne signifas, ke la Budho havis nenion por diri al la senkleritaj. Kontraŭe, per siaj sperto kaj kreebleco li povis fari sian mesaĝon komprenebla por homoj de ĉiuj komprenaj niveloj, eĉ por infanoj, kaj rezulte de tio ĉiuspecaj homoj fariĝis liaj disĉipoj. Fakte li estis tiel sukcesa, ke iuj aliaj instruistoj en tiu tempo kulpigis lin forlogi iliajn disĉiplojn per sia magio.

34. Ĉar la budha motivo instrui la darmon estis kompato kaj ĉar lia kompato estis senfina, li neniam laciĝis en sia klopodo proklami ĝin aŭ ekspliki ĝin al aliaj. Nur kelkajn monatojn antaŭ lia fina nirvano li diris:

“Ekzistaj iuj homoj, kiuj diris, ke se oni estas juna, li posedas lucidecon de saĝo, sed kiam li pliaĝiĝas, lia saĝo ekvelkiĝas, sed tio estas tute ne vera. Mi estas elĉerpita, maljuna, grandaĝa. Mi jam vivis mian vivon kaj nun iras al la fino de mia vivo. Mi estas okdek (责任编辑：admin)